در آغوش گرفتن زمان سفر

هنگامی که شما در یک دفتر سنتی کار می کنید و یک سؤال دارید، لذت بردن از فوری سخت است که مقاومت کنید. آن چنان آسان. فقط به یک میز همکار کمک کنید، مطمئن شوید که آنها هر کاری که انجام می دهند متوقف می شوند پودر تا زمانی که چراغ های تشخیص در چشم هایشان می آیند، سپس در انتظار پاسخ هستند.

به استثنای پرسش شما در مورد مواد قابل اشتعال در حال حاضر در شعله های آتش سوزی رخ داده است، احتمالا زمان خود را هدر داده اید – در حقیقت، ممکن است حتی خودتان را هدر ندهید. یکی از عوارض جانبی مورد علاقه من از کار کردن از راه دور این است که ارتباطات زمان آهسته شما را متوقف می کند و قبل از صحبت کردن فکر می کند. برای مثال، وقتی یک سوال برای یکی از برنامه نویسان ما داشتم، در اینجا کمی از آنچه که از طریق سر من می آید:

ایده اصلی این است: شما سعی می کنید چیزهایی را که بد هستند به حداقل برسانید و آنهایی را که خوب هستند به حداکثر برسانید.

این معمولا در این مرحله است که من یا پاسخ خود را برای خودم شکل می دهم یا روش جدیدی را برای در نظر گرفتن مسئله پیدا می کنم، هرگز نباید حتی از سوال اصلی بپرسم. من همکارم را ناراحت نکرده بودم، به نظر نمی رسید که یک ادم سفیه و ناکام در تلاش برای بیان سوال بر روی پرواز باشد، و مهمتر از همه من جواب را درک کردم!

افرادی که تلاش می کنند تا از راه دور کار کنند، اغلب ناامید کننده عدم همکاری شخصی هستند که از این ابزار به آن فن آوری ها در تلاش برای مجذوب کردن جادویی که تنها زمانی اتفاق می افتد که همه ما در یک اتاق قرار دارد. مطمئنا مزایایی برای مواجه شدن با زمان وجود دارد، اما اغلب به نظر می رسد که علامت صورت و تکان دادن سلاح ها به جای تفکر روشن و حسن نیت ارائه شده است.

دفعه بعد که شما برای یک همکار به یک سؤال پاسخ داده اید، سعی کنید آن را بنویسید مثل اینکه آنها 1000 مایل و 3 منطقه زمانی دور هستند – حتی اگر آنها در کنار شما نشسته باشند. شما ممکن است خودتان را با پاسخ تعجب کنید.